محاکمه مدیران فتنه یا سران فتنه؟

اصولاً در روندهای کلان سیاسی و اجتماعی اشخاص واجد اهمیت ذاتی نیستند. اما وقتی برخی اشخاص در گذر زمان جامه نماد بر تن می کنند دیگر شخص نیستند، بدان علت که غیرت جمعی، مدافع نمادی است که این اشخاص جامه اش را بر تن کرده اند و این غیرت جمعی به این افراد هویتی فراتر از یک شخص می بخشد. وقتی نمادها می لغزند، دل این غیرت جمعی خون می شود و وقتی بصیرت پیشه می کنند خرسندی و آرامش بر این دل ها حکمفرما می شود.

امروز و پس از حوادث 25 بهمن 89 محاکمه سران فتنه که زمانی جامه نماد بر تن کرده بودند، مطالبه اصلی مردم و دلسوزان نظام و انقلاب است. اگر چه فراز و فرود اشخاص در دنیای سیاست رخدادی کاملاً طبیعی است اما اشتباهات فاحش و غیر قابل بخشودنی سران فتنه خاصیت نماد بودن آنها را به طور کامل از بین برده است و حتی نزدیکترین اشخاص به این افراد نیز چنین خاصیتی را برای آنها متصور نیستند و آنها را مایه ننگ جریان خود و محاکمه این نمادهای دیروز را لازم و ضروری می دانند.

به عقیده نگارنده در فتنه های بعد از انتخابات ریاست جمهوری سه دسته نقش آفرینی می کردند که بایستی با دقت به نقش هر کدام از این عوامل پرداخت تا دچار اشتباه نشده و به بیراهه نرفت. دسته اول مدیران فتنه که خارجی و داخلی بودند و سران فتنه یعنی آقایان کروبی، موسوی و خاتمی توسط آنها هدایت می شوند؛ این افراد که برخی از آنها هنوز بطور کامل خاصیت نماد بودن شان را برای بعضی افراد فاقد بصیرت از دست نداده اند، در جریان فتنه با سکوت و یا موضع گیری های دو پهلو از طرفی بصورت تاکتیکی خود را به عنوان دلسوز و خیرخواه انقلاب معرفی و از طرف دیگر ضامن بقای جریان فتنه و ریختن آب در آسیاب دشمن بودند و به واقع برنامه ریزی پنهان و راهبردی جریان فتنه را که نهایتاً منجر به تضعیف جایگاه ولایت فقیه می شد را بر عهده داشتند. دسته دوم سران فتنه یعنی آقایان موسوی، کروبی و خاتمی بودند که توسط مدیران داخلی و خارجی به لطایف الحیل و یا وعده های رنگارنگ مدیریت می شدند و بطور آشکار و علنی در رأس جریان فتنه قرار داشتند؛ و دسته سوم عناصر فتنه که شامل طیف وسیعی از منافقین و سلطنت طلب ها تا عوامل سفارت کشورهای استکباری و فریب خوردگان داخلی دارای شبهه و سؤال بودند که در کف خیابانها نقش آفرینی کردند و عده زیادی از آنها تحت تأثیر سران فتنه بودند.

حال پرسش اساسی نویسنده و مطلبی که جای تأمل و پرسش دارد این است که اولویت اصلی خواص بایستی محاکمه سران فتنه باشد که خاصیت نماد بودن خود را به طور کامل از دست داده اند یا مدیران فتنه که هنوز برای برخی اندکی خاصیت نماد بودن را دارند؟ به واقع ریشه ماجرا و جریان فتنه در کجاست؟

پر واضح است اگرچه شاید بنا به دلایل و مصالحی دستگیری و محاکمه مدیران واقعی فتنه امروز به صلاح نظام اسلامی نباشد. حال که عناصر جریان فتنه محاکمه شده اند و ان شاء ا... سران فتنه نیز به زودی محاکمه خواهند شد، از این نکته نباید غفلت کرد که نباید از محاکمه مدیران فتنه غفلت کرد و آن را اولویتی ثانویه دانست. اولویت اول و مطالبه اصلی نخبگان و خواص جامعه باید محاکمه مدیران فتنه باشد و لاغیر. ......